Kaseta z taśmą magnetyczną przeznaczona do zapisu, przechowywania i późniejszego odtwarzania sygnału audiowizualnego w magnetowidzie.
Taśma magnetyczna została wynaleziona w 1951 roku przez firmę BCE z Los Angeles. W 1958 roku amerykańska firma Ampex wyprodukowała kolorową taśmę magnetyczną do rejestracji nagrań audiowizualnych. Pierwsze amatorskie standardy budowy i działania kaset wideo oraz odpowiednich urządzeń powstały jeszcze w latach 70. Pierwszą kasetę VHS wyprodukowała japońska firma JVC. W 1975 r. powstał standard Betamax, rok później VHS, a pod koniec lat 70. format Video 2000.
Standardy różnią się samą techniką zapisu informacji, szerokością taśmy, maksymalną długością nagrania oraz obudową (kasetką).
W połowie lat 80. najpopularniejszy w Europie stał się format VHS; przez „kasetę wideo” najczęściej rozumie się właśnie kasetę VHS. Udoskonaloną formą tego standardu jest kaseta S-VHS.