Molex

Potoczna nazwa typu złącza rastrowego, rozpowszechnionego w wielu urządzeniach, wywodząca się od nazwy producenta Molex. Znajduje zastosowanie m.in. w komputerach oraz samochodowych instalacjach elektrycznych. 

Historia i ogólna budowa 

Nazwa złącza pochodzi od firmy Molex Products Company, która upowszechniła swoje rozwiązania w latach 50. i 60. XX wieku, jednak były one objęte ochroną patentową. W 1963 roku firma AMP wprowadziła złącze Mate-N-Lok, które było podobne, lecz niekompatybilne w pierwotnym złączem firmy Molex. Z uwagi na to, że w 1976 r. zastosowano je w pierwszej stacji dysków 5,25" i uzyskało ono dużą popularność, firma Molex w 1983 r. wprowadziła złącze 8981 (na zdjęciu obok), które było z nim w pełni kompatybilne.

Wtyczki nazywane potocznie molex wykonane są z plastiku i znajdują się w nich okrągłe styki. W zależności od długości tych styków, maksymalne natężenie prądu płynącego przez wtyczkę wynosi od 5 do 8,5 A. Charakterystyczną cechą obudowy są ścięte rogi uniemożliwiające błędne podłączenie wtyczek.

Złącze "Mini" 

Jest to złącze rastrowe 2,5mm, serii EI firmy AMP. Układ kabli jest taki sam jak w złączu czterostykowym ale jest ono znacznie mniejsze. Ma także węższe zastosowanie – używane prawie wyłącznie do podłączania stacji dyskietek 3,5-calowych, ale bywa również wykorzystywane do dodatkowego zasilania niektórych kart graficznych (np. ATI Radeon 9700 Pro). Wyjście z użycia stacji dyskietek powoduje, że złącze jest nieużywane lub używane jest do podłączania paneli kontrolnych i czytników kart pamięci na przodzie komputera lub przejściówek CF-IDE. 

Złącze ATX20/ATX24 

Służą jako główne złącza zasilające płyt głównych. W starszych standardach ATX używane było 20-stykowe złącze ATX20. W wersji 2.2 wprowadzono możliwość stosowania 24-pinowego złącza ATX24 będącego rozszerzeniem ATX20 o dodatkowe 4 styki. Zawierają one dodatkowe linie zasilające +3,3 V oraz +12 V, a zostały wprowadzone by sprostać wymaganiom magistrali PCI Express[1].