zlacza retro

Złącze DIN 

Typ złącza stosowanego m.in. w urządzeniach audio oraz w komputerach (do łączenia klawiatury z komputerem PC). Niegdyś złącza DIN były nazywane „wtykiem diodowym”. Nazwa DIN wywodzi się od niemieckiej normy przemysłowej i odnosi się do różnych typów złączy elektrycznych, niemniej w wielu krajach przyjęło się określanie mianem „złącza DIN” połączenia wykonanego według normy DIN 41524 i pochodnych (obecnie zastąpionej przez normę IEC 60130-9). 

Złącza oznaczano liczbą trzycyfrową – pierwsza cyfra oznaczała liczbę pinów, kolejne dwie – co ile stopni rozmieszczone są piny. I tak najpopularniejszym wtyczka wykorzystywana w kablach do łączenia magnetofonów to 545, wtyk słuchawkowy to 590, wtyk zasilania – 560 lub 660. Poniżej przedstawiono kilka najpopularniejszych złączy:

PS/2 (port komunikacyjny)

Port komunikacyjny opracowany przez firmę IBM. Jest on odmianą portu szeregowego przeznaczoną do podłączania klawiatury i myszy. 

Obecnie złączem używanym do transmisji w standardzie PS/2 jest Mini-DIN 6. Zastąpiło ono starsze złącze DIN. Obecnie standard ten jest używany głównie w celu podłączenia klawiatury i myszy do systemu komputerowego typu PC. Złącze myszy w standardzie PS/2 zastąpiło starsze rozwiązania wykorzystujące RS-232 na złączu DE-9, a złącze klawiatury typu Mini-DIN 6 PS/2 zastąpiło większe 5-pinowe złącze DIN PS/2 używane w komputerach AT. Zwykłe płyty główne nie potrafią zidentyfikować myszy lub klawiatury, jeśli te znajdują się w niewłaściwych gniazdach.

Port szeregowy 

Port komputerowy, przez który dane są przekazywane w formie jednego ciągu bitów. Port ten jest zwykle zaopatrzony w specjalny układ (tak zwany uniwersalny asynchroniczny nadajnik-odbiornik), który tłumaczy ciągi bitów na bajty i na odwrót. 

Port szeregowy jest często błędnie utożsamiany z magistralą RS-232, gdyż komputery PC początkowo posiadały zewnętrzne porty szeregowe z RS-232.

FireWire  

Standard łącza szeregowego umożliwiającego szybką komunikację i synchroniczne usługi w czasie rzeczywistym. Opracowany w roku 1995 dla komputerów osobistych i cyfrowych urządzeń optycznych. Rozwijany do 2013 r. przez firmę Apple Inc. Jest zdefiniowany w dokumencie IEEE 1394.

Magistrala ta w okrojonej wersji wykorzystywana jest przez firmę Sony pod nazwą i.Link oraz przez Texas Instruments jako Lynx. Natomiast firma Creative Technology opisuje złącze jako SB1394, a przez inne firmy jako DV link. Zmiana nazwy ma na celu uniknięcie opłat licencyjnych, ale wszystkie te złącza są ze sobą zgodne z wyjątkiem różnych wtyczek i braku linii zasilania.

FireWire jest szeregową magistralą ogólnego przeznaczenia, jednak ze względu na promowanie jej przez Apple jako wyjątkowo multimedialnej oraz ze względu na powszechne stosowanie w kamerach jest kojarzona prawie wyłącznie z kamerami cyfrowymi. Obecnie popularne stało się używanie FireWire w profesjonalnych kartach muzycznych i innym sprzęcie audio. Nazwa FireWire obejmuje kilka standardów komunikacji zapewniających transfer rzędu: 100, 200, 400, 800 Mbit/s. Najnowsza specyfikacja zapewnia również przesył z prędkością do 1600 i 3200 Mbit/s. Długość kabla ograniczona jest do ok. 4,5 metra, natomiast wersja optyczna ok. 1000 metrów.

D-sub

Rodzina wtyków i gniazd wykorzystywanych w urządzeniach i zakończeniach przewodów dla potrzeb połączeń w transmisji sygnałów pomiędzy urządzeniami elektronicznymi. Standardowe złącza D-sub mają 9, 15, 25, 37, 50 lub 60 pinów. Standard D-sub jest określeniem sposobu fizycznej budowy złącza, a nie przeznaczeń komunikacyjnych. Nazwa złącza pochodzi od kształtu złącza podobnego do litery D.

Złącze DE-9 w komputerach PC służy jako port szeregowy COM w standardzie RS-232, posłużyło też jako złącze portu w standardzie RS-422A. 

Złącze DE-9M (wariant złącza DE-9 bez dwóch śrub mocujących) służyło do podłączenia dżojstików do mikrokomputerów i konsol. Po raz pierwszy zostało użyte w konsoli Atari 2600, a następnie znalazło szerokie zastosowanie, 

Złącze DA-15 w komputerach PC służy jako złącze „GamePort” 

Złącze DB-25 w komputerach PC służy jako złącze portu równoległego LPT (obecnie wyparte przez USB).

Złącze RCA (złącze AV) (złącze cinch)

Złącze elektroniczne używane w urządzeniach elektrycznych elektroniki konsumenckiej np. amplituner, magnetowid, gramofon, magnetofon.

RCA jest skrótowcem od Radio Corporation of America, która wprowadziła to złącze na rynek w latach czterdziestych dwudziestego wieku, by umożliwić połączenie gramofonów typu mono ze wzmacniaczami elektroakustycznymi. Słowo cinch pochodzi od hiszpańskiego słowa cincha, które oznacza popręg. Złącze ma centralnie usytuowany pin sygnałowy, a na zewnątrz masę.

Połączenie korzysta z sygnałów niesymetrycznych, a przy większych długościach podatne jest na zakłócenia elektromagnetyczne. Można je w pewnym stopniu zniwelować stosując wysokiej klasy ekranowane kable koncentryczne.

USB (Universal Serial Bus), uniwersalna magistrala szeregowa

Komputerowe złącze komunikacyjne (tak zwany port lub interfejs) zastępujące stare porty szeregowe i porty równoległe. Zostało opracowane przez firmy Microsoft, Intel, Compaq, IBM i DEC, które w celu rozwoju i wsparcia tego standardu powołały USB Implementers Forum, Inc.

Standardy i przepustowość 

USB 1.1 Urządzenia spełniające warunki tej specyfikacji mogą pracować z szybkością (full speed) 12 Mbit/s (1,5 MB/s) i (low speed) 1,5 Mbit/s (0,1875 MB/s). Data ogłoszenia specyfikacji: 23.08.1998.

USB 2.0 (high speed) Urządzenia zgodne z warunkami nowej specyfikacji mogą pracować z maksymalną szybkością 480 Mbit/s (60 MB/s). Rzeczywista szybkość przesyłu danych zależy od konstrukcji urządzenia. Według testów portalu CNet[15] maksymalna prędkość zapisu kształtuje się w granicach od 25 do 30 MB/s, a odczytu od 30 do 42 MB/s. Jest to głównie spowodowane tym, że transmisja danych przez port odbywa się w trybie half duplex na jednej parze przewodów. Urządzenia w standardzie USB 2.0 są w pełni kompatybilne ze starszymi urządzeniami. Data ogłoszenia specyfikacji: 27.04.2000.