Magnetowid

Urządzenie do magnetycznego rejestrowania i odtwarzania obrazu z taśmy magnetycznej, działające na podobnej zasadzie jak magnetofon.

Historia 

Pierwszy magnetowid został zbudowany w roku 1956 przez amerykańskie przedsiębiorstwo Ampex (symbol VR-1000). Materiał był rejestrowany na taśmie magnetycznej o szerokości 2 cali (około 5,1 cm). Pierwszym programem, zarejestrowanym do późniejszego odtwarzania, były wiadomości telewizyjne[1].

W roku 1965 pojawiły się pierwsze magnetowidy przeznaczone do użytku domowego. Seryjna produkcja magnetowidów domowych, wraz z dostosowanymi do nich taśmami nawijanymi na szpulach, została uruchomiona w roku 1970 przez przedsiębiorstwo Philips. Magnetowid znacznie unowocześniono, kiedy pojawiły się pierwsze wideokasety, wprowadzone przez przedsiębiorstwo JVC[1].

W ciągu roku 1981 sprzedano w Niemczech ponad 700 tys. magnetowidów. Dużym powodzeniem cieszyły się magnetowidy pracujące w standardzie Video 2000, niemniej 3/4 rynku zachodnioniemieckiego było opanowane przez produkty przedsiębiorstw japońskich, sprzedające magnetowidy pracujące w standardzie VHS i Betamax[2].

Ostatnim producentem magnetowidów na świecie, po wycofaniu się Panasonica w 2012 roku, było japońskie przedsiębiorstwo Funai Electric, które ogłosiło zaprzestanie ich produkcji do końca lipca 2016. W 2015 roku Funai sprzedał 750 tys. magnetowidów, głównie w Stanach Zjednoczonych[3].